Katholieke Bijbelvertaling
Petrus Canisius

De Heilige Schrift, vertaling uit de grondtekst in opdracht van de Apologetische Vereniging 'Petrus Canisius' ondernomen met goedkeuring van de hoogwaardige bisschoppen van Nederland

Oorspronkelijke uitgave 1939

de eerste brief aan de tessalonicenzen

BIJBEL hoofdstuk: 1 2 3 4 5

Hoofdstuk 1

¹Paulus, Silvanus en Timóteus, aan de kerk der Tessalonicenzen, in God den Vader en in den Heer Jesus Christus: Genade en vrede zij u. ²Steeds danken we God voor u allen, zo dikwijls we u herdenken in onze gebeden. ³Zonder ophouden toch zijn we voor God, onzen Vader, uw werkdadig geloof indachtig, uw zwoegende liefde, uw geduldige hoop op onzen Heer Jesus Christus. ⁴Van God geliefde broeders, van uw uitverkiezing zijn we overtuigd. ⁵Want ons Evangelie is niet tot u gekomen door woord alleen, maar ook met kracht, met den heiligen Geest, en met grote beslistheid; gij weet toch nog wel, hoe we om uwentwil onder u zijn opgetreden. ⁶En gij, van uw kant, zijt navolgers geworden van ons en van den Heer, door onder veel wederwaardigheden met een blijdschap van den heiligen Geest het woord te aanvaarden; ⁷zodat gij een voorbeeld werdt voor alle gelovigen in Macedonië en Achaja. ⁸Want door u kreeg het woord des Heren een goede naam niet slechts in Macedonië en Achaja, maar in iedere plaats kwam uw geloof in God aan de dag. Ik had dus niet nodig, daarover te spreken; ⁹want uit eigen beweging vertelde men van ons: hoe wij onder u zijn opgetreden; en hoe gij u van de afgoden tot God hebt bekeerd, om den levenden en waarachtigen God te dienen, ¹⁰en om uit de hemel zijn Zoon te verwachten, dien Hij van de doden heeft opgewekt: Jesus, die ons verlost van de komende Toorn.

BIJBEL de eerste brief aan de tessalonicenzen

Hoofdstuk 2

¹Broeders, zelf weet gij toch wel, dat ons optreden onder u niet zonder vrucht is geweest. ²Want ofschoon we in Filippi, zoals u bekend is, veel lijden en smaad hadden verduurd, hebben we toch door onzen God de moed gehad, onder heftige tegenstand Gods Evangelie aan u te verkondigen. ³Ons troostwoord had dan ook niets te doen met dwaling, onzuivere bedoeling of bedrog; ⁴maar we verkondigen het Evangelie, zoals God ons daartoe waardig keurde, en zoals Hij het ons heeft toevertrouwd: niet om te behagen aan mensen maar aan God, die onze harten beproeft. ⁵Nooit traden we met vleitaal op, gij weet het; noch met hebzuchtige bedoelingen, God is mijn getuige. ⁶We zochten niet de eer van mensen, van u noch van anderen. ⁷Als apostelen van Christus hadden we ons kunnen doen gelden, maar onder u zijn we minzaam geweest. Zoals een voedster haar kinderen koestert, ⁸zó hebben wij naar u gesmacht, en was het ons een groot genot, u niet alleen Gods Evangelie, maar ook ons eigen leven te schenken, omdat gij ons zo dierbaar waart. ⁹Broeders, gij herinnert u toch ons werken en slaven; we hebben u Gods Evangelie verkondigd, zwoegende nacht en dag, om niemand van u tot last te zijn. ¹⁰Gij zijt getuigen, en God ook, hoe heilig, rechtschapen en onberispelijk we ons onder u, gelovigen, hebben gedragen. ¹¹Gij weet het ook, hoe we, als een vader het zijn kinderen doet, ieder van u ¹²hebben vermaand, bemoedigd, bezworen, een leven te leiden welgevallig aan God, die u roept tot zijn rijk en zijn glorie. ¹³En daarom brengen ook wij dank aan God zonder einde, omdat gij het woord van God, door ons gepreekt, hebt aanvaard, en ook ter harte genomen, niet als het woord van mensen, maar, wat het in werkelijkheid is, als het woord van God, dat ook in u werkt, wanneer gij gelooft. ¹⁴Broeders, in Christus Jesus immers zijt gij navolgers geworden van de gemeenten Gods in Judea, omdat gij van uw eigen stamgenoten hetzelfde hebt verduurd, als zij van de Joden, ¹⁵die den Heer Jesus en de profeten hebben gedood en ook ons hebben vervolgd; Gode niet welgevallig, alle mensen vijandig, ¹⁶verhinderen ze ons, tot de heidenen te spreken, om hen te redden. Zo maken ze in ieder opzicht de maat hunner zonden vol; dan komt de Toorn over hen ten einde toe. ¹⁷Broeders, voor een korte tijd waren we van u verweesd naar het oog, maar niet naar het hart; met des te groter verlangen hebben we ons best gedaan, u weer te zien. ¹⁸Ik, Paulus zelf, wilde dus wel naar u heen gaan, éénmaal, tweemaal zelfs; maar de satan heeft het ons belet. ¹⁹Want wie anders dan gij is onze hoop, on e vreugde, onze gloriekroon voor het aanschijn van Jesus, onzen Heer, bij zijn komst? ²⁰Inderdaad, onze glorie en vreugde zijt gij!

BIJBEL de eerste brief aan de tessalonicenzen

Hoofdstuk 3

¹Daar we het dus niet langer meer konden uithouden, gaven we er de voorkeur aan, alleen in Athene achter te blijven, ²en zonden we Timóteus, onzen broeder en Gods dienaar in het Evangelie van Christus, om u te versterken, en u te bemoedigen in uw geloof, ³opdat niemand door deze wederwaardigheden aan het wankelen zou worden gebracht. Zelf weet gij toch wel, dat dergelijke dingen ons te wachten staan; ⁴bovendien hebben we, toen we bij u waren, u toch vooruit gezegd, dat we wederwaardigheden zouden te verduren hebben; en zo is het ook gebeurd, als gij weet. ⁵Omdat ik het dus niet langer meer uithield, heb ik er hem op afgezonden, om te weten, hoe het staat met uw geloof: de bekoorder mocht u eens hebben verleid, en onze arbeid vergeefs zijn geweest. ⁶Zo juist is Timóteus van u teruggekeerd, en heeft ons goede tijding gebracht van uw geloof en van uw liefde tot ons, en hoe gij steeds een goede herinnering aan ons bewaart en vurig verlangt, ons weer te zien, zoals wij u. ⁷Daarom broeders, zijn we bij al onze nood en druk door uw geloof met troost over u vervuld; ⁸want nu leven we op, zo gij maar vast staat in den Heer. ⁹Hoe kunnen we God genoeg om u danken voor al de vreugde, waarmee we ons over u verblijden voor het aanschijn van onzen God. ¹⁰Vurig bidden we nacht en dag, om u te mogen weerzien, en de leemten aan te vullen in uw geloof. ¹¹Moge dan onze God en Vader zelf en onze Heer Jesus òns de weg naar u banen; ¹²moge de Heer ú echter vervullen en doen overvloeien van liefde tot elkander en tot iedereen, zoals wij ze hebben tot u. ¹³Zo make Hij uw harten sterk en onberispelijk in heiligheid voor het aanschijn van God, onzen Vader, bij de komst van onzen Heer Jesus, met al zijn heiligen.

BIJBEL de eerste brief aan de tessalonicenzen

Hoofdstuk 4

⁸Wie dit dus veracht, veracht niet een mens, maar God zelf, die ook aan u zijn heiligen Geest heeft geschonken. ⁹Over de broederliefde is het niet nodig, u te schrijven. Want zelf hebt gij van God geleerd, elkander lief te hebben; en gij doet het ook tegenover alle broeders in heel Macedonië. ¹⁰Maar we vermanen u, broeders, om nog meer uit te munten, ¹¹en er zelfs een eer in te stellen, om rustig te leven, u met uw eigen zaken te bemoeien, en zelf de handen aan het werk te slaan, zoals we u dat geboden hebben. ¹²Zo toch gedraagt gij u behoorlijk voor hen, die buiten staan, en hebt gij van niemand iets nodig. ¹³Broeders, wij willen u niet in onwetendheid laten over hen die ontslapen zijn, opdat gij niet treurt als de anderen, die geen hoop meer bezitten. ¹⁴Want zo wij geloven, dat Jesus gestorven is en verrezen, dan geloven wij ook, dat God hen, die in Jesus ontsliepen, zal terugvoeren met Hem. ¹⁵Want dit zeggen wij u op ‘s Heren woord: Wij die leven en achter blijven tot ‘s Heren komst, wij zullen de ontslapenen zeer zeker niet vóór gaan. ¹⁶Want op een teken, op het geroep van den Aartsengel en de bazuinstoot van God, zal de Heer zelf uit de hemel nederdalen, en allereerst zullen zij verrijzen, die stierven in Christus; ¹⁷eerst dan zullen wij, die leven en achterblijven, tezamen met hen worden weggevoerd op de wolken, den Heer tegemoet in de lucht. En zó zullen wij altijd bij den Heer blijven. ¹⁸Vertroost dus elkander met deze woorden. ¹Overigens broeders, bidden en smeken we u in den Heer Jesus, dat gij nog meer moogt uitmunten in uw levenswandel en in het behagen aan God, zoals gij dat van ons hebt geleerd, en zoals gij dat feitelijk reeds betracht. ²Gij weet toch wel, welke voorschriften we u uit naam van den Heer Jesus hebben gegeven. ³Want dit is Gods wil, uw heiliging: dat gij u namelijk van ontucht onthoudt; ⁴dat ieder van u zijn eigen vrouw weet te verwerven in heiligheid en eerbaarheid, ⁵niet in hartstochtelijke begeerlijkheid, zoals de heidenen, die God niet kennen; ⁶dat niemand zich te buiten gaat, en in deze aangelegenheid zijn broeder bedriegt. Want de Heer is de Wreker van al deze dingen, zoals we het vroeger hebben gezegd en voortdurend betuigd. ⁷Want God heeft ons niet tot onreinheid geroepen, maar tot heiligheid.

BIJBEL de eerste brief aan de tessalonicenzen

Hoofdstuk 5

¹Maar over tijden en stonden, broeders, behoeft u niet te worden geschreven. ²Want zelf weet gij goed, dat de Dag des Heren komt als een dief in de nacht. ³Wanneer men zegt: "Vrede en veiligheid," dan valt op hen het verderf onverwacht, zoals barensweeën op een zwangere vrouw; en ontkomen doen ze zeker niet. ⁴Maar gij broeders, gij verkeert niet in duisternis, zodat de Dag u als een dief zou verrassen. ⁵Want allen zijt gij zonen van het licht, zonen ook van de dag; van nacht of duisternis zijn we het niet. ⁶Slapen we dus niet als de anderen, maar laten we waken en nuchter blijven. ⁷Want wie slapen, slapen ‘s nachts; en die zich bedrinken, bedrinken zich ‘s nachts. ⁸Maar wij moeten nuchter blijven, want we zijn zonen van de dag; toegerust met het pantser van geloof en van liefde, en met de helm, de hoop op de zaligheid. ⁹Want God heeft ons niet bestemd voor de Toorn, maar tot het verwerven der zaligheid door onzen Heer Jesus Christus, ¹⁰die voor ons is gestorven, opdat we, wakend of slapend, samen met Hem zouden leven. ¹¹Troost dus elkander, sticht ook elkander, zoals gij gewoon zijt te doen. ¹²We verzoeken u, broeders, hen te waarderen, die onder u arbeiden, die u vóórgaan, en terechtwijzen in den Heer; ¹³acht ze ook meer dan gewone liefde waardig om hun arbeid. Bewaart de vrede onder elkander. ¹⁴Broeders, we sporen u aan: berispt de leeglopers, bemoedigt de kleinmoedigen, ondersteunt de zwakken, weest jegens allen geduldig. ¹⁵Past op, dat niemand kwaad met kwaad vergeldt; maar streeft allen het goede na jegens elkander en jegens allen. ¹⁶Weest altijd blijde. ¹⁷Bidt zonder ophouden; ¹⁸brengt dankzegging voor alles; want dit is voor u Gods wil in Christus Jesus. ¹⁹Blust den Geest niet uit, ²⁰versmaadt de profetieën niet; ²¹maar onderzoekt alles, en behoudt het goede. ²²Onthoudt u van kwaad onder iedere vorm. ²³Dan moge de God van de vrede zelf u heiligen heel en al; uw geest, uw ziel en uw lichaam blijve ongerept bewaard en onberispelijk tot de komst van Jesus Christus onzen Heer. ²⁴Hij die roept, is ook getrouw; Hij zal het ook ten uitvoer brengen. ²⁵Bidt voor ons, broeders. ²⁶Groet al de broeders met een heilige kus. ²⁷Ik bezweer u bij den Heer, de brief aan al de broeders voor te lezen. ²⁸De genade van onzen Heer Jesus Christus zij met u!